EMOTIES
Het is
zo verleidelijk...om voor jezelf een beeld te vormen van de
Heilige Versie van jezelf en om vervolgens alle emoties die
(volgens jouw eigen strenge maatstaven) niet bij dat beeld passen,
te negeren.
Wie die rol maar lang genoeg en consequent genoeg speelt, loopt
het risico te gaan geloven in die zelf gecreëerde illusie,
waardoor het bereiken van de 'heilige status' een feit lijkt.
Lijkt
ja, want ongeacht de vraag of je bezig zou moeten willen zijn
met het bereiken van een heilige status (we zijn immers naar
aarde gekomen om juist die menselijke ervaringen op te doen),
is het negeren van emoties per definitie géén
kenmerk van Spirituele Groei.
Spirituele Groei kan pas plaatsvinden als het veroordelen van
emoties, bij jezelf én bij een ander, geen onderdeel
meer uitmaakt van het gedragspatroon. Het besef dat er geen
‘goede’ en ‘slechte’ emoties bestaan.
De waarde van een emotie is de waarde die je er zelf aan hangt.
Een emotie is niets meer en niets minder dan een boodschapper.
De emotie laat je de plek in jeZelf zien waar je je bewust van
mag worden. Een stukje oud zeer, een schijnwaarheid dat een
eigen leven is gaan leiden, een wond dat maar niet wil helen,
noem maar op.
Door alle
facetten van jezelf onder ogen te gaan zien, zul je de diamant
die je bent gaan herkennen. Emoties zijn niet je vijand. Emoties
zijn je wegwijzers. Dus schuif geen enkele emotie onder het
kleed, laat je niet verleiden tot struisvogelpolitiek en geef
jezelf de ruimte om te voelen wat je voelt. Kijk er naar. Omarm
het. Het is een deel van jou. Zet het niet om in actie, maar
doorvoel het, zoek naar de boodschap van de emotie en laat de
emotie vervolgens weer los. Het heeft zijn dienst gedaan.
Het heeft weer een stukje Spirituele Groei gebracht!
Handreikend,
SYL
