ACCEPTATIE
Eén
van de termen die – in onze ervaring – het meeste
weerstand oproepen is ‘acceptatie’.
Op één of andere manier is ‘acceptatie’
in onze spreektaal synoniem geworden voor ‘goedkeuren’.
Dat het accepteren van een bepaalde situatie betekent dat je
er vervolgens niets meer aan mag/kunt/wilt doen.
Niets is minder waar.
Accepteren betekent letterlijk: aanvaarden. En als je vervolgens
die term in het woordenboek opzoekt, kom je uit op betekenissen
als:
zich
niet meer verzetten tegen
en
op zich nemen
(Bron:
Van
Dale)
Acceptatie
betekent dus niet dat je alles maar over je heen laat komen,
zonder de vinger aan de pols te houden. Acceptatie betekent
– ons inziens – dat je beseft dat alles gebeurt
om ons te laten groeien en dat je je niet meer verzet tegen
‘hoe het is’. Dat je je niet meer verzet tegen ‘wie
jij bent’.
Het
besef dat iéder onderdeel van wie jij bent belangrijk
is, omdat je daardoor de gelegenheid krijgt om jezelf ‘samen
te stellen’. Om uit al die karaktereigenschappen en emoties
die we allemaal hebben en kennen, bewust te gaan kiezen aan
welke onderdelen we onze energie willen verbinden.
Onze
definitie van acceptatie is het besef dat we allemaal een onmisbaar
onderdeel van het geheel zijn en dat alles wat er gebeurt ons
kan helpen om onze rol in dat geheel te herkennen en erkennen.
Handreikend,
SYL
